HR 81 RO; partner wel degelijk verarmd; terechte aanslag schenkbelasting

Samenvatting

In deze zaak wordt X (belanghebbende) verrijkt door het feit dat de nv waarin zij voor 50% aandeelhouder is, door B (de bv van haar partner met wie zij een affectieve relatie heeft) in staat lijkt te worden gesteld een zeer lucratief huurcontract af te sluiten dat in eerste instantie door B zelf zou worden gesloten met de toekomstige huurder. Concreet gaat het om het bouwen en het verhuren van huisvesting voor en aan een stichting voor bejaarden.

De vraag is vervolgens of aan de zijde van B, en daarmee de partner, ook sprake is van een voor een schenking vereiste verarming.

Volgens Rechtbank Zeeland-West-Brabant is dit niet het geval. B heeft weliswaar alle onderhandelingen en voorbereidende werkzaamheden verricht die uiteindelijk tot het sluiten van de huurovereenkomst hebben geleid en ook staat vast dat B in eerste instantie zelf als verhurende partij bij de overeenkomst zou optreden. Die activiteiten hebben echter nog niet tot een juridisch afdwingbaar recht met een economische waarde geleid. Dus zelfs als B bewust de in het huurcontract schuilende voordelen aan A heeft willen doen toekomen (vrijgevigheid), leidt dit nog niet tot een verarming bij B, aldus de Rechtbank.

De Inspecteur heeft tegen dit oordeel hoger beroep ingesteld bij Hof Den Bosch en hij krijgt gelijk van het Hof.

Het Hof oordeelt, kort gezegd, dat er wel degelijk sprake is van een schenking, omdat er winst is verschoven van de partner van X naar X zelf. Omdat er sprake is van een schenking, is nog in geschil hoe hoog de schenking is. De Inspecteur heeft deze berekend op 50% van het verschil tussen de waarde van de huurovereenkomst – € 3.835.000 – en de aanneemsom van € 2.380.000, zijnde € 727.500. Het Hof bevestigt het standpunt van de Inspecteur.

Tegen dit oordeel heeft X cassatieberoep ingesteld, maar de Hoge Raad verklaart dit ongegrond met toepassing van artikel 81 Wet RO.